Iedere sportieve fietser zal het een keer voelen: pijn. Pijn door een gebrek aan zuurstof en energie in de spieren. Pijn doordat je heel diep moet gaan om een berg over te komen of het sprintje van je fietsvrienden te winnen. Daar is niets mis mee, pijn hoort erbij. Maar luister wel naar je lichaam. Negeer serieuze signalen van het lichaam niet en verleg je grenzen op een verantwoorde manier.
Pijn hoort erbij
Tijdens het fietsen krijgen de spieren energie uit het bloed in de vorm van zuurstof. Tevens krijgt het energie uit de eigen energieopslag. Dus gewoon een kwestie van goed eten voor het fietsen en goed trainen en je hebt nooit meer pijn? Nee, zo werkt het (deels) niet. Door training train je de uithouding van een spier. Als je op een verantwoorde en gezonde manier traint, moet de spier steeds meer kunnen hebben. Dat wil niet zeggen dat je je lichaam en spieren onbeperkt kunt blijven trainen waardoor je, als je het goed opbouwt, nooit pijn zult hebben. Je moet allemaal wel eens je grenzen opzoeken en er iets overheen gaan. Alleen dan kun je je prestaties verbeteren. Pijn hoort daarbij.
Luisteren naar je lichaam
Er is niet mis mee om af en toe pijn te voelen en zo je lichaam beter te leren kennen. Zolang je het maar verantwoord doet en niet de signalen die je lichaam je geeft negeert. Dat betekent niet dat je bij ieder pijntje moet stoppen omdat je naar je lichaam moet luisteren. Maar neem heftige signalen van je lichaam serieus en bouw je training goed op. Zo kun je verantwoord en met plezier (blijven) fietsen.
